Wkoło dźwięki jesienne, 

rozmarzone i senne.

W parku idę alejkami,

a tu liście pod nogami

szur, szur, szur.

Czasem jesień kropi deszczem,

czasem nam ulewę ześle,

kap, kap, kap.

Wietrzyk w polu zgina drzewo

trochę w prawo, trochę w lewo - 

wiu, wiu, wiu.

Uciekają z kraju ptaki, 

wznosząc pisk żałosny taki:

pi, pi, pi.

Wrony, wróble pozostały,

czyniąc jazgot na park cały:

kra, kra, kra.

A jak chodzę, spaceruję,

miękkie błoto rozdeptuję

klap, klap, klap.