(aut. D. Gellner) Jedna nutka – druga nutka, ta radosna – a ta smutna. Obie nutki, tak jak inne, mają dom na pięciolinii. Jedna nutka siadła w kącie, w oczach łezki ma błyszczące, bo próbuje i nie może żadnym kluczem drzwi otworzyć. Na to mówi druga nutka: - Nie rozpaczaj, nie trać głowy! Drzwi do domu otworzymy czarnym kluczem wiolinowym. | ![]() |