(aut. D. Gellner)

Jedna nutka – druga nutka,

ta radosna – a ta smutna.

Obie nutki, tak jak inne,

mają dom na pięciolinii.

Jedna nutka siadła w kącie,

w oczach łezki ma błyszczące,

bo próbuje i nie może 

żadnym kluczem drzwi otworzyć.

Na to mówi druga nutka:

- Nie rozpaczaj, nie trać głowy!

Drzwi do domu otworzymy

czarnym kluczem wiolinowym.